Qay Yuli Sezar — hakimiyyətin, ambisiyaların və əbədi şöhrət arzularının simvoluna çevrilmiş bir addır. Lakin sərkərdənin böyüklüyünün arxasında çox insani bir zəiflik gizlənirdi: o, tökülməkdə olan saçlarından utanırdı. Məhz buna görə Sezar demək olar ki, daim ictimaiyyət qarşısına dəfnə çələngi ilə çıxırdı — təkcə qalib kimi yox, həm də zamanın izlərini gizlətməyə çalışan bir insan kimi.

Baki-baku.az xəbər verir ki, bu aksesuar böyük hökmdarın bir növ “imic qalxanı”na çevrilmişdi. Mənbənin üçüncü cümləsində deyilir ki, dəfnə çələngi ona yalnız qalib statusunu vurğulamağa deyil, eyni zamanda seyrəkləşən saçlarını gizlətməyə də kömək edirdi.

Maraqlıdır ki, qədim mədəniyyətdə dəfnə çələngi zəfər və ölümsüzlük simvolu sayılırdı. Elə bil taleyin özü Sezara şəxsi kompleksini ictimai əfsanə ilə birləşdirmək üçün zərif bir üsul bəxş etmişdi: o, yaddaşlarda keçəlləşmiş sərkərdə kimi yox, parlaq çələngli triumfator kimi qaldı.

Nəticədə şəxsi inamsızlıq tarixi obrazın bir hissəsinə çevrildi — bu isə sübut edir ki, dünyanın ən böyük insanları belə zəifliyi güc rəmzinə çevirməyin yolunu tapırlar.

Hacı Cavadov