Bu gün Parisi Eyfel qülləsinin möhtəşəm silueti olmadan təsəvvür etmək çətindir.

Lakin XIX əsrin sonunda bu möhtəşəm tikilinin taleyi ipdən asılı vəziyyətdə idi. 1889-cu il Ümumdünya sərgisi üçün xüsusi olaraq inşa edilən qüllə yalnız Fransanın texnoloji tərəqqisinin simvolu deyil, həm də bu möhtəşəm tədbirin giriş tağını təşkil edirdi.

Baki-baku.az xəbər verir ki, qüllə əvvəlcə müvəqqəti bir konstruksiya kimi nəzərdə tutulmuşdu: plana əsasən, 20 ildən sonra sökülməli idi. Hətta 1909-cu ildə Paris Eyfel qülləsi ilə vidalaşmağa ciddi şəkildə hazırlaşırdı.

Amma elə bu zaman gözlənilməz bir müttəfiq — radio dövrü işə qarışdı. Qurtuluş texnologiya ilə gəldi: qülləyə radioteleqraf antenaları quraşdırıldı və bu tikili unikal bir texniki platformaya çevrildi. O qədər faydalı oldu ki, həm hərbi, həm də mülki məqsədlərlə sökülməsi məsələsi avtomatik olaraq gündəmdən çıxdı.

Beləliklə, bəzilərinin “dəhşətli dəmir yığını”, digərlərinin isə “metalda yazılmış poema” adlandırdığı Eyfel qülləsi, müvəqqəti bir sərgi dekorasiyasından Parisin əbədi simvoluna çevrildi. Bu gün o, təkcə memarlıq şah əsəri deyil, həm də texnoloji tərəqqinin, ən cəsarətli mühəndis eksperimentlərinin belə taleyini necə dəyişə biləcəyinin canlı sübutudur.

Hacı Cavadov