Qütb işıqları, yaxud elmi adıyla aurora səmanın ən sehrli və sirli hadisələrindən biridir.

Baki-baku.az xəbər verir ki, adətən bu işıqları yalnız Arktika və Antarktika bölgələrində, yəni Yer kürəsinin maqnit qütblərinə yaxın yerlərdə görmək mümkündür.

Yaşıl, bənövşəyi, bəzən də qırmızı rəngdə dalğalanan bu işıq pərdələri sanki səmanın öz musiqisi ilə rəqs edir. Lakin maraqlıdır ki, bəzi tədqiqatçılar bu işıq şousunun təkcə “görülən” deyil, həm də “eşidilən” bir hadisə olduğunu iddia edir.

Uzun illər boyu insanlar aurora zamanı qəribə səslər eşitdiklərini bildiriblər. Bu səslər bəzən zəif cırıltı, bəzən pıçıltı, bəzən də elektrik axınının səsi kimi təsvir olunur. Elmi baxımdan bu, çox təəccüblü sayılırdı, çünki qütb işıqları adətən Yer səthindən onlarla kilometr yüksəklikdə, yəni səs dalğalarının bizə çatması mümkün olmayan bir yerdə baş verir. Buna baxmayaraq, bəzi tədqiqatlar göstərib ki, bu səslər gerçəkdən mövcuddur.

Finlandiyalı alimlər tərəfindən aparılan eksperimentlərdə xüsusi cihazlar aurora hadisəsi zamanı 70 metrdən az hündürlükdə zəif elektrik boşalmaları qeydə alıb. Yəni, qütb işıqları ilə bağlı elektrik sahələri Yer səthinə qədər təsir göstərə və atmosferdə ionlaşma yarada bilir. Məhz bu zaman yaranan kiçik elektrik boşalmaları havadakı molekullarla toqquşaraq o cırıltılı səsləri əmələ gətirir.

Bəzi mütəxəssislər bu səsləri “atmosferin pıçıltısı” adlandırır. Bu pıçıltı o qədər zəifdir ki, insan qulağı yalnız tam sakitlikdə, küləksiz gecələrdə onu hiss edə bilər. Qütb işıqlarının səsi çox vaxt şimalda yaşayan qədim xalqların inanclarında da xüsusi yer tutub. İnuitlər və sami xalqları bu səsləri “ruhların səmanı keçərkən bir-birinə toxunması” kimi yozurdular.