Təbiətdə hər bir canlı növü öz nəsil davamlılığını qorumaq üçün müəyyən mexanizmlərə malikdir.

Baki-baku.az xəbər verir ki, bitkilər üçün bu mexanizmin ən maraqlı formalarından biri toxumların “səyahət etməsi”dir. Bəzi bitkilərin toxumları yalnız torpağa düşüb cücərmir, əksinə, küləyin, suyun, quşların və heyvanların köməyi ilə uzun məsafələr qət edərək yeni torpaqlarda həyat tapırlar.

Məsələn, quşlar çox vaxt qida ehtiyatı toplamaq üçün müxtəlif bitkilərin toxumlarını dimdiklərində daşıyır, bəzi hallarda isə bu toxumları yedikdən sonra həzm sistemindən keçirib başqa bir yerdə, təbiətin “toxum əkən əlləri” kimi yeni torpağa ötürürlər. Həmçinin dələ kimi heyvanlar da qoz-fındıq və digər toxumları gizlədərək qışa tədarük görür, lakin çox vaxt gizlətdikləri yerləri unudur və nəticədə həmin toxumlar cücərərək yeni bitkilərə çevrilir.

Küləklə daşınan yüngül toxumlar, su axınları ilə uzaqlara aparılan dənələr və heyvan tükünə yapışaraq yol gedən miniatür toxumlar təbiətin sanki öz “mobil toxum sistemi”ni yaratdığını göstərir.

Bu səssiz və təbii səyahət nəticəsində bitkilər müxtəlif iqlimlərdə və coğrafi şəraitlərdə yayılaraq ekosistemin tarazlığını qoruyur.