Həyatda insanın atdığı ən uzun, ən dərin və əslində ən çətin addım — özünə doğru atdığı addımdır. Uzaq ölkələrə səyahət edə bilərsən, yeni dillər öyrənə bilərsən, saysız biliklər toplaya bilərsən, amma özünü tanımadan bunların heç biri səni həqiqi mənada tamamlamaz. Çünki özünü tanımaq, insanın həyata tutduğu güzgüdür. Bu güzgüdə kim olduğunu, nə istədiyini, nə üçün yaşadığını və haraya getmək istədiyini görürsən.

Niyə özünü tanımaq bu qədər vacibdir?

İnsan dünyaya gəldiyi andan etibarən cəmiyyətin, ailənin, məktəbin, çevrəsinin verdiyi rollarla böyüyür. Sanki hamımız əvvəlcədən yazılmış bir ssenaridə oynayırıq. Amma hər bir insanın içində özünəməxsus bir “mən” yatır. Bu “mən” susduqca, insan öz həyatının aktyoru yox, tamaşaçısına çevrilir.

Özünü tanıyan insan:

Seçimlərini başqalarının təsiri ilə yox, şüurlu olaraq edir.

Zəif və güclü tərəflərini qəbul edib, daha balanslı bir həyat yaşayır.

Stress, narahatlıq və mənasız yarışlardan uzaqlaşıb, daxili sakitliyə yaxınlaşır.

Həyat məqsədini daha dəqiq müəyyən edib, öz yolunu tapır.

Bu yolçuluq necə başlayır?

Özünü tanımaq ani baş verən bir hal deyil. Bu, sual-sual, addım-addım gedilən bir daxili yolçuluqdur. Hər kəsin yolu fərqlidir. Amma ümumi başlanğıc nöqtələri bunlardır:

Sual vermək: Mən nə istəyirəm? Nədən qorxuram? Xoşbəxtlik mənim üçün nədir?

Dürüstlük: Özümüzə qarşı dürüst olmadıqca, özümüzə yaxınlaşa bilmərik.

Yavaşlamaq: Düşünmək üçün zaman yaratmaq, tək qalmaqdan çəkinməmək.

Qəbullanmaq: Hər birimizin içində işıq da var, kölgə də. Özümüzü bütün halımızla qəbul etmək — tanımağın əsas şərtidir.

Daimi inkişaf: Özünü tanımaq bir nöqtədə bitmir. İnsan dəyişdikcə, özü haqqında yeni şeylər kəşf edir.

Çətinliklər olacaq – amma buna dəyər

Bu yol bəzən narahat, bəzən ağrılıdır. Öz zəifliyini görmək, illərlə inandığın bir düşüncənin sənə aid olmadığını anlamaq, dəyişmək — asan deyil. Amma həyatın dərinliyinə çatmaq üçün bu mərhələlərdən keçmək vacibdir.

Sonda nə olur?

Özünü tanıyan insan, daha az peşman olur, daha az qorxur, daha çox sevir, daha az qısqanır, daha çox bağışlayır. Çünki bilir ki, nəyi niyə edir. Həyatının məsuliyyətini başqasına yox, özünə götürür. Bu isə azadlığın, xoşbəxtliyin və daxili gücün başlanğıcıdır.

Öz ruhunun xəritəsini tanı

Bəziləri dünya xəritəsini əzbər bilir, amma öz ruhunun xəritəsini tanımır. Ən vacib yolçuluq — öz içinə olan səfərdir. Bu səfərə çıxmaq üçün ideal vaxt sabah deyil, elə bu gündür. Çünki özünü tanımadan yaşanan həyat – yarımçıq bir hekayədir.

Xanım Aydın