Ağ pələng haqqında eşidəndə zehnimizdə adətən mifoloji bir obraz canlanır, sanki qədim əfsanədən çıxmış bir varlıq. Qar kimi ağ dərisi, kömür kimi qara zolaqları və dəlici mavi gözləri ilə bu möhtəşəm yırtıcılar sanki başqa bir aləmdən gəlmiş canlılar təsiri bağışlayır.
Baki-baku.az xəbər verir ki, geniş yayılmış düşüncənin əksinə olaraq, ağ pələnglər albinos deyillər. Onların nadir rəngi, xüsusi bir genetik mutasiyanın nəticəsidir, piqmentin tam olmaması ilə bağlı deyil.
Bu cür mutasiya son dərəcə nadir hallarda – təxminən hər 10.000 benqal pələngi doğumundan birində baş verir. Məhz buna görə təbii şəraitdə ağ pələnglər demək olar ki, yaşamırlar: onların açıq rəngi cəngəlliklərdə gizlənmələrini çətinləşdirir, halbuki gizlənmək həyatla ölüm arasında fərq yarada bilər. Amma əsirlikdə vəziyyət fərqlidir.
Ağ pələnglər zooparklarda çox yaxşı çoxalırlar və bu gün dünyada zooparklarda 100-dən çox ağ pələng var. Ən maraqlı hissə isə məhz burada başlayır: bu gün yaşayan bütün ağ pələnglər istisnasız olaraq bir tək pələng balasının nəslindəndir – 1951-ci ildə Hindistan cəngəlliklərində bir ovçu tərəfindən tapılan bir baladan.
Onun adı Mohan idi və o, indi dünyanın hər yerində – Los-Ancelesdən Tokiyoyadək zooparklarda görə biləcəyimiz ağ pələnglərin əcdadı oldu. Seçmə yolu ilə tərbiyə edənlər bu qeyri-adi rəngi qorumaq üçün Mohanın nəslini öz aralarında cütləşdirməyə başladılar. Bu isə elm aləmində uzun müzakirələrə səbəb oldu: nadir bir mutasiyanı qorumaqla populyasiyanın sağlamlığı arasında sərhəd haradadır?
Ağ pələng bu gün də gücün, sirrin və bioloji möcüzənin simvolu olaraq qalır. Onun genetik tarixi isə bizə bir həqiqəti xatırladır: bəzən təbiətin təsadüfi bir dönüşü bütöv bir nəsil yarada bilir.