Tədqiqatçılar və vəhşi təbiət müşahidəçiləri maraqlı və düşündürücü bir halı qeydə alıblar: ayılar tez-tez dayanaraq sakitcə oturur, dağlara, çaylara və ya gün batımına uzun-uzadı baxırlar.
Baki-baku.az xəbər verir ki, bu davranışın səbəbləri hələ də elm tərəfindən tam izah olunmasa da, bir çoxları bu halı insana xas olan təbiətə bağlılıq, gözəllik duyğusu və sakitliyə ehtiyacla əlaqələndirirlər.

Bu müşahidələr göstərir ki, hətta ən vəhşi canlıların belə dərin düşüncə və dinclik anları ola bilər. Bu, insanla təbiət arasındakı bağın nə qədər qədim və təməl olduğunu bir daha xatırladır.

Ayının bu hərəkətləri — sadəcə bir yırtıcının davranışı yox, həm də canlı aləminin iç dünyasına pəncərədir. Sanki o da bir anlıq dayanıb dünya ilə arasındakı sakit bağa qulaq asır.

Təbiətdə sakitliyin gücü

Bu səssiz müşahidə anları bizə xatırladır ki, təbii gözəllik qarşısında heyran qalmaq hissi yalnız insana məxsus deyil. Bəlkə də təbiət özü bizə öyrədir ki, həyatın mənası daim hərəkətdə deyil, bəzən dayanıb baxmaqda, duymaqda və hiss etməkdədir.

Ayıların sakitliyə qərq olduğu o anlar — təbiətin öz dili ilə bizə dediyi sadə, lakin dərin bir mesajdır:
“Sakit dayan… və seyr et.”