Torpağa qarışıb itmək də olar,
Ölüb dirilmək də, bitmək də olar,
Arzuya, murada yetmək də olar,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Dünyanın dağını daşımaq olar,
Oda yanmaq olar, alışmaq olar,
Tanrının qəmiylə barışmaq olar,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Qanı çiçək açıb bitər çöllərdə,
Taleyi göylərdə yanıb, sönər də.
Oğul doğular da, oğul ölər də,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Haydı! Vətən deyib ayağa durun,
Topxana düzündə səngərlər qurun.
Yağının külünü göyə sovurun,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Döyüşə-döyüşə qalxın dağlara,
Bülbüllü bağlara, güllü bağlara.
Təzədən qayıdın ötən çağlara,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Xınalı kəklikdi dağlar başında,
Sevdalı çağları qalıb başında.
Həsrəti, kədəri daş yaddaşında,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Tarix dilə gələr hər qayasından,
“Gəlin qayasından”, ər qayasından.
Şahinlər dil açar Xan qalasından,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Kədərin, qəmin yarı bülbüldü,
İntizar gözləri sarı sünbüldü.
Sinəsi didilən Xarıbülbüldü,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Pənah xan kül olar, göyə sovrular,
Natəvan od tutub yanar, qovrular.
İnsan mayasından bitər, yoğrular,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Qoynundan cücərib Xanın naləsi,
Bülbülün nəğməsi, Cabbarın səsi.
Zülfünün, Seyidin gəlir nəfəsi,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Niyazi kükrəyər, Rəşid qan salar,
Üzeyir dünyanı qana çalxayar.
Süleyman meydana qoşun çıxarar,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Fərhad yer üzünü yandırar, yaxar,
Zərif əlləriylə tufan qoparar.
Yollar bağlı olsa, dağı qoparar,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Topxana doğranır ağacbaağac,
Göynəyib gəzsə də dərdinə əlac.
Al qanı başına olub qızıl tac,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Çadırı yurd bilib yata bilərik,
Doğub, törəyib, arta bilərik.
Övladı ellərə arxa bilərik,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Söykənib qılınca, dönüm kəndimə,
Varım öz qalama, bürcü-bəndimə.
Bilirəm, dünya durub qəsdimə,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Axtarıb göynəyir şümşadı könlüm,
Qırılıb, bitişməz, şüşədi könlüm.
Həsrətə qul olan Şuşadı könlüm,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Şikəstə könlümün “Sənsiz” yeridi,
“Sevgili canan”ın qəmsiz yeridi.
“Rast”ın, “Segah”ın sirri-sehridi,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Aranın papağı, dağın qarıdı,
Muğamın, təsnifin ilk nübarıdı.
Sevən könüllərin eşqi, yarıdı,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Süfrələr tutula yağa, qaymağa,
Toy-düyün səs sala elə, oymağa.
Dünya cənnət ola başdan-ayağa,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Bəxtim açıla, üzümə gülə,
Ömrüm qonaq ola çiçəyə, gülə,
Dünyanın sərvəti tökülüb gələ,
Mənim gözüm doymaz, könlüm ovunmaz,
Vətən Qarabağsız, Şuşasız olmaz!
Şərəf Cəlilli,
Bakı, 2004
